Aynı mıdır hümanizma ve insaniyet?
Biri Auginas ahırı, diğeri hüsnüniyet
Kıta kıta dolaş, hep aşina olduğun serenat
Hukuk-ı Beşer Beyannamesi zihinlerde nakarat
Ey humanlar! Ben human değilim, insanım
Dokunulmazdır canım ve kanım
Tarih çınarından çıkarılan temiz usaremiz
Taşıma kudretine sahip değil hiçbir remiz
Tercih Türk’ün serpuşu, Bizansınki değil
Bu neticenin önünde hürmetle eğil
Biri fethin haysiyeti, diğeri hilkat garibesi
Hürdü idaremizde Nasarilerin kilisesi
Gözyaşıyla ıslanmış toprakta hiç biter mi nebat
Fenalık volkanından taşan lavla her yer berbat
Hedefleriydi muhayyiledeki evlerin altın çatıları
İstiladan sonra o çatılardan inen vahşet sarkıtı
Human zoolarda sesi modernizmin(!)
Duyunca bunu gözünden yaş boşaldı nenemin
Bunların usareleri zehri zehirleyen bir yaratık
Bırak suda sönmeyen Grejuva’yı artık
Holokost’ta boğulanlar meğer birer balık
Onların nutfelerinin erzakı oldu insanlık
Dünya sanatkâr zira yapıyor tecahülüarif
Kan tipisinden sonra nevbahar-ı zarif
İnsaniyet denen uzviyet yapıyor egzersiz
Hümanizma denen virüs daima beyinsiz
Hamiyet meydanında karşı karşıya iki mefhum
Biri Anadolu’nun yiğit evladı, diğeri meşum
Donanmaları su alıyor birçok delikten
Birinin harfleri sırçadan diğerinin çelikten
Olacak serlevhalar bir gün insaniyet
Hâkimiyet kuracak dünyaya sükûnet
