I
Aman Tanrı’m, ne tarifsiz bir andı;
Mahmur gözler bir boşluğa uyandı,
Canhıraş çığlıklar arşa dayandı.
Deprem, ikiziyle geldi bu sefer,
Acısı yürekler deldi bu sefer.
Ecel miydi, mahşer miydi, neydi bu?
Bu dünyada görülmemiş şeydi bu.
Canavarca can almaya doydu bu.
Deprem, ikiziyle geldi bu sefer,
Goncalar açmadan soldu bu sefer.
“Ona ne oluyor?” dendiği zaman,
Asuman zemine konduğu zaman,
Ölüm dalga dalga indiği zaman;
Deprem, ikiziyle geldi bu sefer,
Âleme velvele saldı bu sefer.
Bir can kurtarmaya adanmış binler,
Mucize misali kurtulan canlar,
Ne söyler insana, anlayan anlar.
Deprem, ikiziyle geldi bu sefer,
Felek muradını aldı bu sefer.
Bir değil, beş değil, tam on şehrimiz;
Silindi yerinden kalmadı bir iz,
Asla isyan değil, varsa kahrımız.
Deprem, ikiziyle geldi bu sefer,
Kendi gitti, izi kaldı bu sefer.
