Göğe Söz Ekenler

Fatih Toptaş
Fatih Toptaş
Öğretmen…
Adı, Mısır’ın sararmış defterlerinde saklı Nefertiti fısıltısı;
Gılgamış’ın taşına düşmüş ilk hikmet çizgisi kadar kadim;
Beytülhikme’nin gölgeli avlusunda kandil gibi titreyen
O ulvî nurun bugüne devreden nefesidir.
 
Bir harf gösterirken,
Sadece kelimeyi değil,
Kaderin örülmemiş ipliklerini ilmik ilmik düzelten bir kudret taşır;
Yunus’un “Söz ola…” diye açtığı ebediyet kapısından
Sızan ince sırdır sesi;
Her cümlesi, Talas sabahında mürekkebe karışan
Türkî bir yazgının diri kalan işaretidir.
 
Öğretmen…
Küllerinden doğrulmayı bilen bir medeniyetin
Sessiz mimarıdır;
Malazgirt ovasının dua eden rüzgârı gibi serin,
Geleceğin yazgısına eğilir;
Çocukların gözlerinde salınan
Kırk asırlık bir ordunun umut sancaklarını
Tüy hafifliğinde bir tebessümle taşır.
 
Bu çağ,
Yorgun, kırık ve hengâme yüklüdür;
Lakin öğretmen, gecenin en karanlık anında bile
Göğün boşluğuna yıldız eken
Sabrın en ince tecellisidir;
Ulubatlı surlara bayrağı yüreğiyle taşıdıysa,
Bugünün sınıflarına o bayrağı taşıyan kalp de
Öğretmenindir.
 
Hissedin ki,
Bir zamanlar ufka eğilen sessiz bir ışık vardı;
Küller üzerine serpilen sabah serinliğinde
Bir milletin doğrulması için nefes verdi;
Adı anılmasa da gölgesi hâlâ aşikâr;
Yorgun ülkenin alın çizgisinde bıraktığı iz,
Bugünün her dersliğinde hâlâ parıldar;
O kudretli irade, kalemi siper edip
Öğretmeni bir milletin yeniden kurulmuş defterine
En muteber satır olarak yazdı.
 
Bilgi değil yalnız, iz bırakır öğretmen;
Zamanın pas tutmuş kapılarını aralayıp
Bir milletin hafızasına yeniden can üfler;
Sokrates’in sükûtundaki metaneti,
Halide Edip’in cephe çizgisindeki cesareti
Aynı yüreğin iki ayrı nefesi gibi taşır;
Her hâliyle insanın hamurunu yoğuran
Kadim bir emaneti omzunda taşır.
 
Ve bugün,
Umudun kıyısında duran bütün yürekler bilsin ki:
Öğretmen,
Kırılmış çağların, savrulmuş nesillerin
Tek sığınağı, tek diriliş kapısıdır;
Ne zamanın gürültüsü tüketir onu,
Ne devranın sert soluğu;
Zira öğretmen demek,
Karanlığın içinden bir medeniyeti doğrultacak
Son meşalenin adıdır.
 
Ve yarın,
O sessiz gölge, külleri aralayacak,
Her çocuğun alnında yıldız gibi doğacak;
Adı anılmasa da kudreti hep burada;
Göğe söz ekenlerin mirası,
Her nefeste yeniden yanacaktır!
 
 
İstanbul, 10 Kasım 2025
 
 
Öğrenci/Başakşehir Anadolu Lisesi